Τά παγωμένα χέρια ψάχνουν τα σύννεφα βρίσκουν το μύλο μέσα στά σύννεφα να γυρίζει δίχως φτερά βρίσκουν το φάντασμα τῆς καμινάδας δίχως κεφάλι βρίσκουν το σταυρό τῆς ἄγριας φοβέρας τό τρύπιο πιθάρι τῆς βροχῆς βρίσκουν ἀκόμα τό φεγγάρι τῆς ἄνοιξης σβησμένο νά καπνίζει μέ γύρω γύρω του πασχαλιές τά παγωμένα χέρια πιάνουν τό νῆμα τῆς ᾿Αριάδνης καί τότε βρίσκουν τσακισμένη κομματιασμένη τήν ξύλινη ἀγελάδα τῆς βασίλισσας τι ἀκόμα βρίσκουν μέσα στά σύννεφα πῶς νά τό πῶ τά ἴδια της μάτια ἄγρια τρελά καί διψασμένα σάν ἀστραπές